Ik heb gelachen, ik heb gehuild. Wat dat betreft voelde ‘Je was van mij’ weer als thuiskomen.
Acht jaar geleden had Tripp Newark een relatie met een rijk meisje van wie hij niet hield, die op weg was naar Yale en een toekomst die hij niet wilde. De enige manier waarop hij dat voorspelbare leven kon ontvluchten, was door het geld en de macht op te geven waarmee hij geboren was. En dat was precies wat hij van plan was: aan het eind van de zomer zou hij op zijn Harley stappen en nooit meer omkijken. Dat was voordat hij Beth Lowry leerde kennen. Het begon als een onschuldige verliefdheid: ze was een zestien jaar oud trailerpark-meisje dat achter de bar stond bij de Kerrington Country Club. Ze verkeerden niet in dezelfde sociale kringen. Niemand wist zelfs dat ze vrienden waren, laat staan lovers. Maar gedurende een zomer werd Bethy het belangrijkste op de wereld voor Tripp. Maar zijn plan kon hij niet opgeven. Hij moest wel uit Rosemary Beach vertrekken maar hij nam zich voor om voor haar terug te komen. Als hij jaren later terugkomt veel later dan hij beloofd had is het al te laat. Zijn neef Jace heeft de vrouw van zijn dromen al ingepalmd .
Nu ik ben deel 9 uit de Rosemary Beach ben aangekomen kan ik jullie eindelijk vertellen dat ook ‘Je was van mij’ weer veel van hetzelfde was. Een (schijnbaar) perfect meisje met een grote vriendengroep, die verliefd wordt op een bad boy. Voordat zij elkaar eindelijk de liefde kunnen verklaren en alles goed is, vindt er veel seks en ruzie en nog meer seks plaats. Oh ja, en uiteraard ook wat drama uit een grijs verleden. Klinkt misschien wat oppervlakkig, maar ik ben er nog steeds zo dol op! Het verhaal is zeer laagdrempelig en je hoeft de vorige delen niet per se gelezen te hebben om ook van dit drama te genieten. Zo is het tenminste voor mij. Ik geniet enorm van de schrijfstijl en verhalen van Abbi Glines omdat het gewoon fijn weg leest. Wanneer ik een boek van deze auteur in mijn handen heb, weet ik dat het mij niet gaat teleurstellen en dat ik het boek in één dag uit heb.
Mijn recensies voelen een beetje veel van hetzelfde en dat spijt mij. Hoewel de personages anders zijn, is de verhaallijn van deze boeken vaak met dezelfde opbouw geschreven. Dankzij ‘Je was van mij’ heb ik nóg een reden verzonnen waarom deze boeken mij heel dierbaar zijn. Zij zorgen ervoor dat ik het idee van ware liefde niet opgeef, ondanks dat het écht over the top is in deze boeken en dat vind ik too much, maar hé… Liefde kan dus best fijn zijn, zo bewijst Abbi Glines met deze boeken en het feit dat zij, in het echte leven weer verliefd is geworden op haar high school sweet heart en zwanger is! Hierdoor heb ik ook een beetje het idee dat zij haar ervaringen ook gedeeltelijk mee neemt in de boeken.
De Rosemary Beach boeken gaan over één vriendengroep, waar ik sinds het boek van Blaire gelukkig nog geen afscheid van hoefde te nemen. Het is zo leuk hoe deze groep met elkaar om gaat en van rebelse, redelijk zorgeloze jongeren naar volwassen met verplichtingen gaan. Ik heb ze allemaal in mijn hart gesloten en kan niet wachten om het verhaal met hun af te sluiten.
1 Comment
Dat is soms het moeilijke van reeksen bespreken hé – op de duur lijkt het allemaal op elkaar. Ik had het onlangs nog toen ik het vierde deel uit een serie van Nora Roberts bespraak. Daar zijn de hoofdpersonages vier vriendinnen en ergens is het leuk om elk verhaal afzonderlijk te horen maar vermits ze steeds hetzelfde stramien volgen is het tegelijk ook herhaling. Een beetje dubbel dus voor mij.