Sneeuw als As en ik begonnen niet op helemaal super. Toch heeft dit boek, vanwege een aantal redenen, mijn hart gestolen.
Zestien jaar geleden werd het koninkrijk Winter onder de voet gelopen door de kwaadaardige koning Angra. De Winterianen werden tot slaaf gemaakt en hun magie werd hun afgenomen. Alle hoop is nu gevestigd op de acht mensen die wisten te ontsnappen en sindsdien op de vlucht zijn.
Meira was nog maar een baby toen Winter werd aangevallen en kent alleen het leven als vluchteling. De Winterianen zijn vastbesloten om hun rijk ooit terug te veroveren en ondernemen daarvoor gevaarlijke verkenningstochten, waarbij Meira tot haar frustratie nooit mee mag. Dus wanneer ze iets opvangt over een antiek medaillon dat Winter zijn magie kan teruggeven, besluit ze er stiekem achteraan te gaan om zichzelf te bewijzen.
Ik moest enorm wennen in het begin van het verhaal en de personages. Ik kon het niet goed voor mij zien en begreep ook niet goed waar de auteur heen wilde met het verhaal. Er werd veel informatie gegeven over de oorlog met Lente, maar misschien iets te snel en te veel? Ik vond de wereld en alle begrippen (op dat moment) wat lastig te behappen. Een moeilijke start, kun je wel zeggen, maar vanaf het moment dat Meira op reis gaat, werd mijn aandacht getrokken. Dit gedeelte is ook te lezen op de flaptekst en voor mij begon toen het verhaal interessant te worden.
Nadat Meira in Lente is aangekomen en op zoek gaat naar het medaillon kon ik bijna niet meer stoppen met lezen. Ik was zo bang dat haar en haar medereiziger iets was overkomen! Er waren zoveel actie en spannende scenes, dat ik zo blij was dat ik Sneeuw als As niet had opgegeven. Ik vond het ontzettend stoer hoeveel Meira over had voor een land dat zij niet kent. Ik zou nog zoveel over Meira willen vertellen, hoe dol ik op haar ben vanwege haar karakter, haar keuzes en haar toekomst, maar ik wil niet spoileren. Sneeuw als As had meerde plottwist’s, maar er was er eentje (ik denk de grootste) die ik wel zag aankomen. Toch had ik daar geen moeite mee, voor mij bleef Meira de held van dit verhaal.
Sneeuw als As heeft zeker ook wat romantische momenten, dit was precies genoeg voor mij. Over romantiek gesproken… wanneer mensen over dit boek praten noemen ze vaak ‘driehoeksverhouding’. Ik herken dat eigenlijk niet. Voor mijn gevoel bestaat er maar één persoon voor Meira en dat is Prins Theron. Maar goed, als Meira in het volgende deel (delen?) besluit om voor iemand anders te gaan, wil ik Theron best over nemen!
Hoe meer ik las, hoe beter het verhaal werd. Meira is een badass hoofdpersoon, zonder al te veel romantisch gezeur. Wat wil een YA lezer nog meer?! ★★★★,5
1 Comment
Ik won hier recentelijk de gesigneerde versie van en nu ik ‘m heb heb ik toch wel heel veel zin om erin te beginnen!