The Glittering Court sprak mij meteen aan vanwege de cover. Wanneer ik prachtige jurken op een cover zie, ben ik al snel verkocht.
Adelaide moet trouwen om te voorkomen dat haar familie in geldproblemen raakt. Ten einde raad neemt ze de plaats in van een dienstmeisje dat is uitgekozen voor The Glittering Court, een bedrijf dat meisjes van lage komaf een stoomcursus geeft tot nette jongedame. Adelaide laat alles achter zich, zelfs haar naam. De kans op ontdekking is levensgroot. Maar ze heeft alles over voor een kans om controle te krijgen over haar eigen leven…
Ik keek echt ontzettend uit naar The Glittering Court. Niet alleen vanwege de supertoffe cover, maar ook vanwege de auteur. Richelle Mead heeft ook de Vampire Academy boeken geschreven. Ik heb nog niet alle boeken van deze serie gelezen, maar diegene die ik las vond ik erg goed.
Eind september ben ik begonnen in The Glittering Court. Ik vond het een tof en gedetailleerd verhaal en ik genoot ontzettend van De Selectie like plot. Als Adelaide mee gaat doen met The Glittering Court, moet zij succesvol alle lessen volgen en leert daarom veel hoe een meisje van adel zich moet gedragen. Aangezien zij al van adel is, deed ze alsof ze bepaalde lessen niet goed begreep om niet op te vallen. Dat was zo fijn om te lezen! Adelaide was ook geen vervelend personage om te volgen, al moet ik wel zeggen dat zij gedurende het boek veel pech heeft.
Op een gegeven moment trok het verhaal mij niet meer. Ik denk dat dit rond de 80ste pagina was. De reden hiervoor was dat er, voor mijn gevoel, ontzettend veel informatie werd gegeven. Het ging veel over de verschillende stammen en religies en het werd zo snel uitgelegd, dat ik het soms niet goed volgde. Het verhaal kwam misschien beter tot zijn recht is het in tweeën was gesplitst of dat alle informatie in beetjes werd verteld.
Ik koos ’s avonds er liever voor om andere boeken te lezen, omdat ik mij niet meer kon concentreren op The Glittering Court. Af en toe las ik nog een paar bladzijden, maar niet veel.
Ik dacht echt dat dit boek niets voor mij zou zijn, totdat ik verder begon met lezen. Halverwege gebeuren er een aantal verrassende dingen. Ik ga hier niets over vertellen, maar ik vond deze wending erg gaaf en origineel. Mijn interesse voor The Glittering Court kwam weer terug en ik heb de laatste 200 pagina’s in één avond gelezen. Hoewel ik nog wel in de wat was met bepaalde personages, die misschien één of twee keer eerder genoemd werden en opeens een grotere rol speelden, was ik verliefd op het verhaal. Al het plezier dat ik voelde in het begin van het boek kwam weer terug.
Ik heb begrepen dat het volgende deel over Mira gaat, maar stiekem hoop ik dat wij ook nog terug lezen over hoe het Adelaide vergaat. Haar personage vind ik zo leuk!
The Glittering Court was voor mij een achtbaan met gemixte gevoelens. Pas op het einde kon ik van de gedetailleerde schrijfstijl van Richelle Mead optimaal genieten en wilde ik het boek niet meer wegleggen. Ik kijk enorm uit naar het vervolg, maar ik ben van deze wereld gaan houden! ★★★,5
1 Comment
Met al die religies enzo haakte ik ook af 🙁