Moordspel – Cis Meijer

Ik lees graag jeugdboeken en vooral de thrillers van Mel Wallis de Vries en Cis Meijer zijn mijn favoriet. Ik kijk ieder jaar uit naar een nieuw boek van deze auteurs. Vorige maand verscheen het derde boek van Cis Meijer, namelijk Moordspel.

Robin en haar tweelingbroer Kai gaan met hun klas naar de Ardennen, maar vlak voor vertrek wordt Kai wegens agressief gedrag van school gestuurd. Robin is woedend.
In de Ardennen haalt ze haar vriendin en twee vrienden over om tijdens een moordspel de leraar die Kai heeft weggestuurd een lesje te leren. Dat blijkt een gevaarlijke zet, want hij is ineens spoorloos. Speelt hij een spel met hen?
Robin vreest dat haar leraar echt in de problemen zit en gaat naar hem op zoek. Wanneer haar beste vriendin ook verdwijnt, verandert de zoektocht in een regelrechte nachtmerrie.

Vanaf de eerste bladzijde zat ik midden in het verhaal. Ik vind het altijd heel bijzonder om over een tweeling te lezen en de band tussen hoofdpersoon Robin en haar broer Kai was meteen voelbaar. Ik was verdrietig toen ik las dat Kai niet mee mocht op kamp, omdat het verdriet van Robin goed te lezen was. Mede hierdoor vond ik haar personage heel realistisch. Het voorgevoel dat er iets niet klopte zat er meteen bij Robin (en ook bij mij ) in, maar allebei wisten wij niet waar dat aan lag. Behalve Robin vond ik alle personages behoorlijk verdacht en op een gegeven moment had ik voor alle ‘daders’ een motief bedacht. Het was een enorme gave ontdekking om samen met Robin achter de waarheid van het moordspel te komen.

Cis Meijer heeft door haar eerder boeken al aangetoond dat zij niet zomaar begint met schrijven, maar ook veel research doet naar het thema en de plaats waar het verhaal zich afspeelt. Het boek Moordspel bestaat niet alleen uit een mega spannend verhaal, maar heeft ook iets extra’s, wat voor mij het boek een topper maakt. Een aantal hoofdstukken die beschreven zijn vanuit een ander oogpunt dan Robin’s, staan op zijn kop in het boek. Hoewel de reden hiervan niet specifiek benoemd wordt in het verhaal, was het tegen het einde wel duidelijk waarom dat zou was. Daarbij hebben de hoofdstukken vanuit Robin’s oogpunt een tekening. Dit leek op een berg of een stukje uit een plattegrond, maar dat bleek later anders te zijn. Hier is over nagedacht en ik vond het een hele fijne en bijzondere toevoeging.

Moordspel is voor mij ook op een andere manier een heel bijzonder boek. Niet alleen heet er een klein personage Esmee (altijd leuk om je eigen naam in een boek te lezen!), maar er staat een  quote uit de Chicklit recensie van Val (het tweede boek van Cis Meijer) op de achterkant van het boek! Dit laatste ontdekte ik bij de boekpresentatie van Moordspel en ik vind het nog steeds een eer dat ik met mijn quote op een boek sta. Het boek krijgt een ere plekje in mijn boekenkast.