Bij Yalfest 2017 kon je ARCs kopen en eentje daarvan van Een van ons liegt. Dit boek stond al even op mijn TBR lijstje, dus ik moest ‘m hebben!
De zeventienjarige Simon Kelleher heeft Bayview Highs beruchte roddel-app ontwikkeld. Hij kondigt groots aan dat hij sappige nieuwe verhalen over vier populaire medescholieren gaat onthullen. Maar dan sterft hij onverwacht voor hun neus. Bronwyn, Cooper, Addy en Nate – het brein, de atleet, de prinses en de crimineel van de school – zijn het onderwerp van Simons roddels en veranderen in verdachten zodra bekend wordt dat zijn dood geen ongeluk was. Wie is er te vertrouwen? Wie van hen is schuldig? Ieder van hen heeft iets te verberen. Ieder van hen zou het gedaan kunnen hebben, om te voorkomen dat de roddels op de app onthuld zouden worden. En een van hen liegt.
Een van ons liegt was anders dan ik had verwacht. Ik had een beetje Breakfast Club verwacht, waar iedereen een beetje aan het rond lummelen was en elkaar bizarre verhalen vertelde. Dat klopte ook wel, maar alleen voor het eerste hoofdstuk. Maar nadat er iemand in het straflokaal is overleden, krijgt het meer een Riverdale wending. Dat was ook het moment dat ik echt goed in het verhaal zat. Een van ons liegt las lekker vlot weg en doordat er zoveel geheimen zijn, bleef ik verder lezen. A girl loves her drama. ?
Niemand vertrouwt elkaar en als lezer wantrouwde ik zelfs ‘Stan’ de lizard. Dat klinkt heel stom, maar ik had echt geen idee waar het verhaal naar toe zou gaan en welke plottwisten er nog zouden komen. Een aantal plottwisten kon ik van verre zien aankomen, zeker op een gegeven moment wanneer duidelijk wordt wat er precies in het straflokaal aan de hand was. Of beter gezegd, vóórdat iedereen het straflokaal in ging…
Halverwege het verhaal veranderde een beetje de wending van het verhaal en dat maakte het soms ook heel klef, maar dat kon ik wel handelen. Want ik moest en zou verder lezen om te checken of mijn voorspelling klopte.
De auteur probeerde ervoor te zorgen dat de personages allemaal stereotypes waren en dat is haar goed gelukt. De problemen en geheimen van de personages zouden er voor moeten zorgen dat de vier hoofdpersonen helemaal niet zo zwart-wit zijn, maar die uitwerking van ik wat tegenvallen. De personages bleven hetzelfde voor mij en ik vond ze niet erg realistisch. Niet dat ik het erg vond, want hetzelfde vind ik van de Riverdale personages. (Vertrouw mij, het drama maakt een hoop goed!)
Hoewel ik geen fan ben van de cover en het boek niet spannend (als in eng) was, heb ik er wel erg van genoten. De uiteindelijke ontknoping en wie er allemaal een rol in speelde vond ik nog best verrassend. Van dit soort boeken wil ik er wel meer van hebben! ★★★★
2 Comments
Fijne recensie. Ik vond dit ook echt een leuk boek, niet heel eng inderdaad maar toch wel een soort van spannend op sommige momenten 🙂
Ondanks je positieve recensie is het juist voor mij duidelijk geworden dat dit toch geen boek voor mij is. Ik had namelijk net als jij ook verwacht dat het zou lijken op Breakfast Club met een Riverdale wending. Daarnaast ben ik niet zo van dat kleffe gedoe, dus ik ben bang dat het mij zwaar zou irriteren tijdens het lezen. Thanks, voor de duidelijke recensie!