Als ik dit boek zou moeten vergelijken, zou ik zeggen dat De Graces een kindje is van Wink, Poppy, Midnight en Wij Leugenaars. Mysterieus op en top!
Wanneer River Page met haar moeder naar een klein dorpje verhuist, valt ze als een blok voor de knappe en ongrijpbare zeventienjarige Fenrin Grace. Het gerucht gaat dat de Graces – Fenrin, zijn tweelingzus Thalia en hun jongere zusje Summer – heksen zijn, en River gelooft dat maar al te graag. Ze wil niets liever dan in hun nabijheid zijn en hun geheimen ontdekken. Zorgvuldig plant ze elke stap die nodig is om haar doel te bereiken. De Graces zijn erg op zichzelf, maar River raakt bevriend met Summer en zo wordt ze kind aan huis. Ze komt steeds dichter bij de waarheid over de familie en vooral dichter bij Fenrin. Maar River heeft ook haar eigen geheimen. Wanneer Fenrin eindelijk binnen handbereik lijkt te zijn, gebeurt er iets waardoor alles voorgoed verandert.
Eigenlijk had ik geen idee waar het verhaal naar toe ging. Het klonk als een heerlijk heksenboek, een thema waarvan ik de boeken verslind. Hoewel dat thema wel terug kwam, was het anders dan ik had verwacht. Het had zeker een heksenvibe gedurende het boek, maar wat dit nou precies betekende voor het verhaal weet ik niet.
Een cijfer geven vond ik voor De Graces erg lastig. Het was niet dat ik het een slecht boek vond, maar ik werd zeker ook niet weg geblazen. Mysterie is een woord wat goed bij dit verhaal past en dat was ook de reden dat ik door bleef lezen. Na het wegleggen had ik vaak geen zin om het boek weer op te pakken, maar las wel flink door als ik dat eenmaal had gedaan.
Er waren een nog een aantal dingen die mij opvielen, zoals het taalgebruik van de personages uit De Graces. Hoewel zij erg ‘volwassen’ overkwamen, verbaasde ik mij regelmatig over het taalgebruik wat totaal niet tienerachtig was. ‘Wat loop je nou te bazelen?’ is een zin dat ik niet vaak hoor en zeker niet bij een aantal 16 jarige pubers. Dit soort zinnen en woordkeuzes kwamen vaker langs, waardoor ik de schrijfstijl/vertaling niet helemaal vond passen bij de personages en hun leeftijden.
Pas op het einde wordt er iets meer duidelijk, maar ik vond de ontknoping van alle mysterie was nog niet ‘je van het’. Ik nam er voor nu genoegen mee omdat ik weet dat er een tweede deel aan zit te komen. Ik heb zeker interesse om het volgende deel te lezen, maar ik kan wel wachten tot september, wanneer het vervolg bij Best of YA verschijnt.
Er zijn nog aardig wat mysteries die ik graag zou ontrafelen zoals hoe dat nou zit met de familieleden van River, maar vooral wil ik meer lezen over River en de Graces. Want dat blijft wat mij betreft het grootste mysterie.
De Graces laat mij twijfelen of ik het boek nou fijn of niet zo fijn vond, maar ergens heb ik wel goede hoop voor het volgende deel. Goodreads laat het overkomen alsof het volgende deel vanuit Summer’s oogpunt is geschreven, interessant! ★★★
No Comments